στη φωλια του κουκου

μικροι κοκκοι μπλεγμενοι στο μυαλο
ενας δρομος που ποτε δεν περπατησα
μια διπολη ιδεα που με αφηνει μονο
παραδειγμα κανενα, ισως και δύο

κουρελια - ρουχα, αθικτες γκαρνταρόμπες
εγω και λιγοι άλλοι το ιδιο
λιγοι συνοδοιποροι
αλλά και άλλοι περισσότεροι - διπλα μου άγνωστοι

σαββατοβραδα με ξεφτιλισμενες παρουσιες
οπως εγω
και ενας-δυο άλλοι
μακρια απο τα νηπιαγωγεια και τις γαληνιες ησυχες ψυχες

με δυναμη και ρυακια που οδηγουν σε ασυγκρατητους ποταμους
η σκεψη μου αυνανιζεται
στην παρουσια μιας εικονας απο το παρελθον με πινελιες μελλοντος
ενω η αληθεια μου οδηγειται στο απειρο