Πέμπτη, Οκτωβρίου 25, 2007

σταματηστε να με καλειτε οταν γραφω!

δυναμη περιτριγυριζεται, γυρω και μεσα απο τον καθενα
απαντηση ενεργειας, ροη σκεπτικων δεδομενων εντασης
υποπαραλληλες φωνες, στην ιδια μοιρα βρισκονται, εντογιε,
το βουνο που αλλαζει τα ιδια χρωματα συνεχεια..

τετραγωνισμενες δομες επικυριαρχιας συντριβονται πανω
στα αερια συμπλεγματα του νερου και της ελευθερης διαχυσης,
τα πτωματα σηκωθηκαν και πεταξαν απο πανω τους την ευτυχια σου,
μονάχα προσπαθησαν να σηκωθουν, κι ουτε καν σε κοιταξαν..

μια μερα το "εγω" θελω να σκοτωθει, αυτοκτονοντας, μπροστα στο τοιχος
του "εμεις", μπροστα στο αδιεξοδο του, μπροστα στο κατακαθι της ζωης,
μπροστα απο μια μπυρα μισοτελειομενη, μπροστα απο ενα καινουριο υπολογιστη,
μπροστα απο την ωρα που τελειωνει, μπρστα στα ιδια μου τα ματια..