Πέμπτη, Μαΐου 15, 2008

απο δω σε αλλη φαση - κι απο δω τα ιδια


ταρακουνηματα στο μυαλο και στο προσωπο -ο καφες ητανε μπομπα

δυο ανωριμα κουκουναρια με κοιταξαν - πρασινα ματια ειχε

ενα μυρμγηγκι μου εκλεψε ενα κερασι - φοβηθηκε μηπως την παρω

η τελευταια γουλια ακολουθησε τις αλλες - και δεν μου εδωσε καμια

στο κεντρο της βουνοκορφης ενας καθρεφτης - πιο περα ειχε μαλλια

δοχεια ξεπετουν χρονια σχεσης μουσικης - ωραιος κι ο δασκαλος του

ενα λεπτο και ενα γκολ στη σκαφη - κουβας και λεσχη

περιγελασμενος γυριζω παλι - ειναι πολλα τα εργαστηρια





3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

poso goustarw ton sourrealismo su!

Ανώνυμος είπε...

Στη χώρα μου είμαι σε μια χώρα μακρινή, γελάω κλαίγοντας, χωρίς ελπίδα περιμένω διασκεδάζω χωρίς ευχαρίστηση καμιά είμαι δυνατός κι όμως δύναμη δεν έχω, ούτε εξουσία, τίποτα δε μου ανήκει: η αβεβαιότητα είναι η μόνη μου περιουσία. κερδίζω σ όλα κι όμως χαμένος παραμένω. όταν ξημερώνει στο θεό λέω καληνύχτα κι όταν ξαπλώνω φοβάμαι πως θα πέσω.
bas- sofia

Μόζορας είπε...

mou poulisan dorean eisitiria gia to avevaio kai mena prosfata, kali sinexeia paidia.